Τα επόμενα 2 χρόνια ως το 1992 απουσιάζει από τη νυχτερινή ζωή, συμμετέχοντας μόνο σε γάμους, βαπτίσεις και εκδηλώσεις δήμων και κοινοτήτων, καθώς και εκδηλώσεων των ποντιακών σωματείων, μαζί με τον αξιόλογο ερμηνευτή Θέμη Ιακωβίδη.Το 1993 και για ένα χρόνο, εγκαθίσταται στην Αθήνα όπου και συμμετέχει στον ποντιακό σύλλογο «Αργοναύτες Κομνηνοί» Καλλιθέας, μαζί με το σπουδαίο χοροδιδάσκαλο Χρήστο Θεοδωριδη. Παράλληλα εργάζεται στο ποντιακό κέντρο «Πρόσφυγας», ιδιοκτησίας του Γρηγόρη Τσαλγατίδη, μαζί με τους Γιάννη Τσανάκαλη (λύρα-τραγούδι) και το Βασίλη Πασχαλίδη (τραγούδι).Το 1994, στο νεοϊδρυθέν κέντρο «Κάστρο» ιδιοκτησίας και αυτό του Γρηγόρη Τσαλγατίδη, συνεργάζεται με το Στάθη Νικολαϊδη και το Μιχάλη Καλιοντζίδη. Το 1994 επιστρέφει πίσω στη γενέτειρα του Θεσσαλονίκη όπου και εργάζεται στην ποντιακή ταβέρνα «Παρακάθ’» με συνεργάτες τους ιδιοκτήτες και τραγουδιστές Αχιλλέα Βασιλειάδη, Γιάννη Κουρτίδη και Κώστα Σιαμίδη. Μετά από 3 – 4 μήνες και με μια επιτυχή καθόλα συνεργασία, αποχωρεί και εντάσσεται στο μουσικό σχήμα του ποντιακού κέντρου «Λεμόνα» έπειτα από πρόταση του Χρήστου Παπαδόπουλου, με συνεργάτες τον αείμνηστο Θόδωρο Παυλίδη και το Μπάμπη Κεμανετζίδη (1994 – 1995).
Το 1996 – 1997 εργάζεται πάλι στο πλευρό του Χρήστου Παπαδόπουλου και στο κέντρο «Κοσμοκίνηση». Το 1996 απέχει από τη νυχτερινή ζωή λόγω πένθους του συνεργάτη του Χρήστου Παπαδόπουλου. Τέλη του 1996 με αρχές του 1997 επανέρχονται ως σχήμα επιστρέφοντας στην «Κοσμοκίνηση» και στη νυχτερινή ζωή της πόλης. Το 1997 – 1998 το επιτυχημένο δίδυμο εμφανίζεται στο κέντρο «Λεμόνα» συνεχίζοντας την ανοδική πορεία του, παρέα αυτή τη φορά με το Γιάννη Χριστοδουλίδη.
Τέλη του 1998 και μετά από 3 συνεχείς αναβολές, ντύνεται στο χακί. Υπηρετεί τη στρατιωτική του θητεία στο πεζικό με ειδικότητα οδηγού ερπιστριοφόρου. Απολύεται τον Ιούλιο του 1999 και συνεχίζει τις καλοκαιρινές του εμφανίσεις σε γάμους , πανηγύρια και τοπικές εκδηλώσεις ποντιακών συλλόγων.Τέλη του 1999 με 2000 και 2001 εμφανίζεται στο οικογενειακό κέντρο « Πόρτες» με το Γιώργο Σιδηρόπουλο και το Γιάννη Χριστοδουλίδη. Αυτή η περίοδος του 2000 θα είναι και η πιο τραγική στη ζωή του ευαίσθητου λυράρη Φάνη Κουρουκλίδη. Μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο αφήνει την τελευταία της πνοή η πολυαγαπημένη του μητέρα Αλεξάνδρα στης 16/2/2000.
Το 2002 είναι η απαρχή μιας συνεργασίας με το Θόδωρο Παυλίδη σε γάμους, πανηγύρια και εκδηλώσεις συλλόγων. Μιά συνεργασία που έμελε να πραγματοποιηθεί και να γίνει πράξη μετά από κυοφορία 15 ολόκληρων χρόνων. Το χειμώνα του ιδίου χρόνου εμφανίζεται σε περίοδο τετραμήνου στην «Πύλη Αξιού», όπου μαζί με άλλους λυράρηδες άνοιγε το πρόγραμμα του μεγάλου ερμηνευτή Βασίλη Καρρά.

σελίδα 1η, 2η, 3η, 4η